πρόσωπα και προσωπεία... ρίξτε τις μάσκες!

Τίποτα δεν καυτηρίασε περισσότερο ο Χριστός στον επίγειο βίο του τόσο, όσο την υποκρισία.
Δεν έχουν ανάγκη προσωπείου τα πρόσωπα! Τα πρόσωπα που λάμπουν, που αγαπούν.
Πώς να κρύψεις την αλήθεια του βλέμματος; Να κρύψεις τα μάτια που αγαπούν και αγαπιούνται;  Ο μόνος ιερός τόπος που υπάρχει, μάλλον ο πιο ιερός, είναι το ανθρώπινο πρόσωπο. Γι’ αυτό στην Κόλαση οι άνθρωποι είναι δεμένοι οπισθάγκωνα πλάτη με πλάτη. Υπάρχει κόλαση/τιμωρία μεγαλύτερη από τη στέρηση του βλέμματος του άλλου;
Κάτι που λείπει από τη ζωή μας είναι η ειλικρίνεια. Η αλήθεια μας. Έλεγε ο μακαρίτης παππούς μου, ο πατέρας της μάνας μου, ο γερό Βασίλης Παραδεισάς: "πες την αλήθεια και ας είναι και για το θάνατό σου"!

Σε λίγες ώρες, στους δρόμους της πατρίδας μας θα παρελάσει  ο "Καρνάβαλος", έξω από την τρομακτική προσωπική σιωπή μας, στους δρόμους αυτής της τραγικής χώρας, θα παρελάσει κάποιος Βασιλιάς. Μη τον περιφρονήσετε και μη τον χλευάσετε!

Δεν είναι καθόλου άσχετος με το μέγιστο πρόβλημα της υποκρισίας. Να τον προσέξετε φέτος τον Καρνάβαλο με σεβασμό και βαθύ στοχασμό. Είναι πανάρχαιο το φαινόμενο και είναι φαινόμενο βαθύτατου και αγχώδους αιτήματος της ψυχής του ανθρώπου, να λυτρωθεί από την καθημερινή του υποκρισία με μία έκφραση ανωνύμου, διονυσιακής νέας υποκρισίας.

Είναι τραγική μορφή ο Καρνάβαλος.

Ζητά να λυτρωθεί από την υποκρισία, υποκρινόμενος.

Ζητά να καταλύσει όλες τις ποικίλες προσωπίδες, που φορά κάθε μέρα με μια νέα, την πιο απίθανη.

Ζητά να εκκενώσει ό,τι υπάρχει απωθημένο μέσα στο υποσυνείδητό του και να ελευθερωθεί, αλλά ελευθερία δεν υπάρχει, η τραγωδία του Καρνάβαλου παραμένει άλυτη. Το βαθύτατο αίτημά του είναι να μεταμορφωθεί!

Εδώ, λοιπόν, είναι η θέση της Εκκλησίας, κοντά στον Καρνάβαλο. Σ  αὐτὸν που ζητά μεταμόρφωση, το κεντρικό κήρυγμα της Ορθοδοξίας. Την μεταμόρφωση. Αλλά ποια μεταμόρφωση;

Να μη τον καταδικάσουμε, λοιπόν, τον Καρνάβαλο, αλλά να σταθούμε και κάτω από το προσωπείο του, να ακούσουμε την αγωνία του, την έκκληση του και το δάκρυ του.

Της Ορθοδοξίας το βαθύτερο κήρυγμα ζητά ο Καρνάβαλος, περιφερόμενος στους δρόμους του Ελλαδιστάν: Τη μεταμόρφωση.

Και είναι ο ειλικρινέστερος και εντιμότερος των υποκριτών.

 Υποκρινόμασταν  μέχρι χθες, απουσιάζουμε σήμερα από την ιστορία και το αύριο έρχεται χωρίς εμάς! Για αυτό ερημώθηκε αυτή η πατρίδα... Για αυτό κλαίμε πάνω στις στάχτες των παιδιών μας. 

Να, τώρα μπαίνουμε στην Αγία Σαρακοστή και στο βάθος μας περιμένει το δράμα, το θαύμα και το βίωμα της Ανάστασης, το κατ’ εξοχὴν βίωμα της Ορθοδόξου Εκκλησίας. Ας ταξιδέψουμε προς αυτό το όραμα και βίωμα, όχι ασυγχώρητοι, όχι με υποκριτική νηστεία κρέατος και λαδιού, όχι με καρναβαλική υποκρισία, αλλά με θεϊκή ελευθερία "εν πνεύματι και αληθεία". 

Ρίξτε τις μάσκες, χαρείτε τα αγαπώμενα πρόσωπα. Κοιτάξτε με ειλικρίνεια τους άλλους στα μάτια!

Συγγνώμη! ΚΑΛΗ ΣΑΡΑΚΟΣΤΗ!

ένα υπέροχο κείμενο του Μητροπολίτου Χαλκηδόνος Μελίτωνος. Ενός εκ των κορυφαίων Επισκόπων της Μητρός Εκκλησίας.